Jan Wiebe Veenbaas
We hadden d’r mar iene zo…
Dit is het verhaal van Jan Wiebe Veenbaas, een markante man met veel wijsheid en humor en boven alles een goede vriend. Voor altijd in ons hart.
In 1981 ben ik met vakantie in Ierland en Engeland geweest. Hier zag ik hoe boeren hun melkkoeien naar huis toebrachten. Ook hebben we enkele schaapdrijvers wedstrijden gezien. Een gezellige boel is dat.
Ik was erg onder de indruk van deze bordercollies en besloot op de terugweg er één mee naar huis te nemen om te gebruiken bij mijn melkkoeien.
Dit was onze eerste border genaamd Duc, ze heeft me veel werk uit handen genomen bij de koeien, maar echt luisteren naar bevelen van mij Ho maar ze ging haar eigen gang.
Nadat ze op 16 jarige leeftijd gestorven is besloot ik weer een border aan te schaffen. Inmiddels waren er overal collies te koop en ik kocht er één in Elim vlakbij Hoogeveen. Het is een border met een flink postuur.
Via mijn buurman, die schapenhandelaar is en ook een border had hoorde ik van de Bordercollieclub van Dick van Dijk in Zwolle. Mijn tweede hond (geboren 14-10-1997), die Floyne heette, wilde ik beter opvoeden en beter laten luisteren als mijn eerste hond, daarom ging ik bijna elke zondagmorgen samen met die buurman naar de training in Zwolle.
Ik merkte wel dat schapen drijven niet het zelfde is als koeien uit de weide halen, door de week bij de koeien deed Floyne niet altijd hetzelfde als wat ik zondags geprobeerd had hem te leren.
Op een geven moment zei Dick als je de hond rustiger wilt hebben moet je met fluitsignalen gaan werken; ik zo’n fluitje gekocht maar allerlei verschillende tonen kon ik er niet uit krijgen; laat staan dat mijn hond er nog wat van begrijpen kon. Voortaan maar wat harder schreeuwen, wanneer de hond op afstand is.
Na enkele jaren geoefend te hebben op de club besloot ik met de training te stoppen.
Floyne is geen wedstrijd hond geworden, dit ligt denk ik meer aan de baas als aan de hond.
Ik heb veel plezier en gemak van mijn border Floyne. Onderlinge wedstrijden is altijd dikke pret, wanneer Floyne het goed naar de zin heeft loopt hij het parcours zomaar twee of driemaal.
Voordat Dick in december 2007 mij vroeg om mee te doen met The Old Dogs Trail heeft Floyne in geen drie jaar een schaap gezien en op de boerderij was hij ook overbodig. Voor de bewuste wedstrijd heb ik nog enkele keren geoefend en wat me verbaasde de hond was niets verleerd en deed nog net als jaren daarvoor. Wel is zijn conditie sinds december beter geworden en Floyne fleurt weer helemaal op als hij schapen ziet ;wat mij weer heeft doen besluiten om opnieuw met hem te gaan trainen.
De club is sinds de eerste jaren erg gegroeid, maar de sfeer is steeds ontspannen en aangenaam gebleven. Hoe kom ik nu aan deze foto’s?
Wel, een kennis van mijn vrouw was opzoek naar een andere hond. Wij adviseerden hem om eens mee naar Zwolle te gaan. Wij hebben samen een datum geprikt en daar komt hij aanzetten met zo’n grote toeter van een fotocamera; wat blijkt hij is in zijn vrije tijd amateur fotograaf en hij kan hele mooie plaatjes maken. Ook Dick en Michelle vinden deze foto’s zeer geslaagd van Floyne,de schapen en ondergetekende en vroegen me om ze naar de site van de Club te sturen, dus zodoende. De fotograaf heeft inmiddels een ander soort hond gekocht.
Jan Wiebe Veenbaas
Dedemsvaart
Jan Wiebe Veenbaas is op 18 november 2011 overleden, hij is 62 jaar geworden.